دلخوشی هایم در غربت

 امروز می رم تا دو هفته دیگه...

من و جماعت دور و برم

بهش گفتم: خانم، نمی دونم چه جوری بگم که شما بفهمین

گفت: خوب مو لرُم نی فهمُم دیگه

نمی دونستم بخندم یا سرش داد بزنم که آره اینجا که به نفعته لری و نی فهمی اما به موقعش می گی ها دکتر خانم فک نکن مو لرُم نی فهمُما

اگه کسی فرهنگ لغات لری سراغ داره منو راهنمایی کنه بلکه کمی زبونشونو بفهمم تا در برقراری رابطه باهاشون کمی از مشکلاتم کم بشه

روز چهارم

روز چهارم که شد فرار کردم مهم نبود چی پیش میاد. فهمیدم ظرفیتم فقط چهار روزه. چهار هفتم

فکر می کردم وقتی برم بیشتر می تونم بنویسم ولی دیدم دارم حوصله خوندن را هم از دست می دم چه برسه به نوشتن. روز چهارم بجای فکر کردن به نوشتن و یا خوندن کیفم را برداشتم و رفتم ترمینال یه بلیط به مقصد مامان گرفتم. سه ساعت بعد پیشش بودم.

برای روزها هفته ها و ماه های دیگه هم خدا بزرگه.

برای آن کس که تنها رفت

پرنده ، همقفس ، همخونهء من
زمستون رفت و شد فصل پریدن

همین دیروز تو از این خونه رفتی
ولی از اومدن چیزی نگفتی

تو را در حنجره یک دشت آواز
تو را در سر هوای خوب پرواز

من اینجا خسته و غمگین و تنها
نمیدونم که می مونم تا فردا

چی میشد اون هوای برفی و سرد
تو رو راهی به این خونه نمیکرد

بهار کاغذین خونهء من
تو رو راضی نکرد آخر به موندن

من عادت میکنم با درد تازه
جدایی شاید از من من بسازه

دلم تنگه دلم تنگه برایت
نگاهم با نگاهت داشت عادت

تو اونجا با گلای رنگارنگی
من اینجا پشت دیوارای سنگی

تو با جنگل تو با دریا تو با کوه
منو اندازه ی یه فصل اندوه

من عادت میکنم با درد تازه
جدایی شاید از من من بسازه

دلم تنگه دلم تنگه برایت
نگاهم با نگاهت داشت عادت

شاعرش را نمی دونم ولی خوانندش مانی رهنما

نان به نرخ روز!

  کهنه رندی بود نام نامی‌اش باباکرم
گه فروتن بود و گه انبانـــه فیس و ورم

دوخت هر دم کیسه و اندوخـــت دینــار و درم
زیســـت عمــــری کامیــاب و مالدار و محـترم

چون ز عهد کودکی تا آخرین ساعت که مرد
نان به نرخ روز خورد

در جوانی مدتی لبّاده و دستار داشت
بعد تا چندی کراوات و کت و شلوار داشت

او که در اصلاح روی و موی خود اصرار داشت
دیدمش روزی که از اصلاح صورت عـار داشت

گاه مو بر رخ نهاد و گاه موی از رخ سترد
نان به نرخ روز خورد

آنکه در محبس به پهلوی مدرس می‌نشست
ناگهان از او بــــرید و با رضا خان داد دست

چون رضا خان جیم شدخودرابه حزب توده بست
چون ورق برگشت وحزب توده هم شد ورشکست

رفت و بردرگاه فرزند رضا خان سر سپرد
نان به نرخ روز خورد

در بر اهــل وفـــا رنــگ وفاکیشان گرفت
دربساط میگساران, ساغر از ایشان گرفت

چون به درویشان رسید آیین درویشان گرفـــت
گرگ با نیرنگ, جــا در جــامه میشـان گــرفت

بر گلوی گوسفندان زبون دندان فشرد
نان به نرخ روز خورد

گرفتاد اندر ته دریای قلزم, شد نهنگ
ور به جنگل‌های افریقا درآمد, شد پلنگ

گشت مستفرنگ, اندر محفـــل اهــل فـــرنـــگ
گـاه شــد رومی رومی گــاه شــد زنگی زنگ

گاه ترک و گاه تازی, گاه مرشد, گاه کرد
نان به نرخ روز خورد

گشت در هر راه نان و آب دارای رهنورد
یافت هر دم صورتی دیگر, چون طاس تخته نرد

گاه نرشد, گاه ماده, گاه زن شــد, گـــاه مـــرد
چون به دینداران رسید از باده خواری توبـه کـــرد

چون به میخواران رسید آن توبه را از یاد برد
نان به نرخ روز خورد

در بر بودائیان, آیین بودا را ستود
در بر زرتشتیان, زند و اوستا را ستود

چون مسیحی دید, انجیـل مسیحــا را ستـــود
چون کلیمی یافت, ده فرمان موســــا را ستـــود

چون مسلمان دید, خود را از مسلمانان شمرد
نان به نرخ روز خورد

مؤمنان او را یکی از مؤمنان پنداشتند
صالحان او را نکو کار و امین پنداشتند

دزدهــا او را به دزدی بی قریـــن پنـــداشتنـــد
از چه رو جمعی چنان, جمعی چنین پنداشتنـد؟

چونکه هم در زهد شهرت داشت, هم در دستبرد
نان به نرخ روز خورد

 ابوالقاسم حالت